Donderdag ben ik uit bed geraakt (uiteraard!), en heb ik de eerste lessen gehad. Die vielen goed mee, aangezien ik dit semester in de 'gemiddelde' klas ben gezet: ik heb de kennis wel, maar die vertoont nogal wat gaatjes en het doel van dit semester is om de basis een stuk steviger te maken. In april krijgen we dan weer een plaatsingstest die ons opnieuw gaat indelen.
Vrijdag verstreek op vergelijkbare wijze, en was dus voor jullie niet bijster interessant. De klasgenoten zijn allemaal redelijk vriendelijk - vooral een Duits meisje.
Zaterdag was een stuk leuker, want Bregt en ik hebben die dag een fiets gekocht! Het oorspronkelijke plan was om naar een tweedehands-fietsenwinkel te gaan, maar die bevond zich niet op de plaats die ons gewezen was. Na de hele stad in de rondte te hebben gelopen om een degelijke maar goedkope fiets te vinden, zijn we uiteindelijk maar terug gegaan naar het Katakura Mall en hebben we er daar 1 gekocht. Het is een lichtblauwe fiets geworden, met stereotiep Japans mandje. :) Het is de grootste maat die ze hadden, met het zadel zo hoog als het maar kan gaan - en nog komen mijn knieën tot mijn oksels als ik trap en moet ik tussendoor af en toe eens mijn benen strekken om mijn knieschijven terug op hun plaats te laten knakken. Maar dat kan me allemaal niets schelen: ik heb vervoer en zoef al die scharrelende Japannertjes fluitend voorbij.
Nu alleen nog onthouden dat ik links moet rijden.
Zaterdagavond was er een matsuri, een religieus/cultureel festival, aan de noordzijde van de stad. Dat plaatsje heet Asama en is beroemd voor zijn onsen, oftewel hete natuurbronnen om in te baden. Bij deze matsuri werden er hoge, cilindervormige strobalen langs een stijgende weg in processie naar de ingang van het Shinto-heiligdom gebracht. Beneden werden de toppen van de cilinders in brand gestoken, en verschillende teams droegen of sleepten ze dan naar boven. Wij liepen ook langzaam mee, en vanaf een bepaald punt mochten Jesse en Sam zelfs meehelpen bij het slepen van de strobaal.
Tussendoor werden er steeds pauzes ingelast, waarvan door de deelnemers gretig gebruik werd gemaakt om toeschouwers zwart te maken met roet. Eerst waren ze een beetje verlegen tegenover ons, maar 3 uur later liepen we allemaal met potzwarte gezichten rond.
De sfeer was echt fantastisch; iedereen was uitgelaten en vrolijk, en men was ontzettend vriendelijk en blij dat wij buitenlanders ook interesse toonden. We hebben allemaal een hoop foto's gemaakt, die we onderling nog moeten uitwisselen.
Tot de ochtend voor de matsuri is het heel regenachtig geweest (stelletje gelukzakken!), en ik heb ondervonden dat mijn schoenen bij de neus niet waterdicht zijn, en ze afgeven op mijn sokken. Mijn schoenen zijn rood.
1 paar sokken is al verruïneerd, dus werd het tijd om nieuwe schoenen te kopen. Dat hebben Bregt en ik op zondag gedaan, in het winkelcentrumpje in het station.
De damesschoenmaat gaat in Japan maar tot 39, en aangezien ik een maat 41 heb werden het dus noodzakelijkerwijs sneakers. In de eerste winkel bleef die man maar grote, lompe, zwarte gympen aandragen, en hoewel ik me heb neergelegd bij het feit dat ik een mannenmaat nodig heb betekent dat niet dat ik dan maar helemaal overboord ga.
Wij dus naar een andere winkel, waar zowel Bregt als ik een paar schoenen gevonden heb. De mijne zijn wit met bruin en zijn veel makkelijker aan te trekken dan de vorige, dus ik mag niet klagen. En dat voor max. 40 euro! Dus ja Max, mijn volgende 'mooie vieze gympies' zijn in de maak. ;)
Die avond (gisteren) zijn Bregt en ik nog met 3 Chinese meisjes naar de Mosburger geweest; een soort Japanse McDonalds met ontiegelijk veel beter vlees en verrassend goeie frietjes. Een van die meisjes was nog een beginner in Japans maar sprak wel verbazend goed Engels, dus de communicatie vlotte wel.
Vandaag hadden we opnieuw les, en heb ik een gesprekje gehad met meneer Sato, de academisch verantwoordelijke voor de buitenlandse studenten. Hij zei ook dat ik misschien het beste in de gemiddelde groep kon blijven, maar dat ik daarnaast uit 3 culturele bijvakken mag kiezen. Morgenochtend zijn de eerste 2, dus ik ga zeker een kijkje nemen voor ik beslis. Ook hebben we blijkbaar volgende week maandag alweer vrij, dus dat is dan weer mooi meegenomen.
Verder heb ik vandaag voor het eerst getracht de was te doen. Allereerst heb ik de kanji op de knoppen ontcijferd, en vervolgens gezocht waar ik in Godsnaam het wasmiddel in moet doen. Toen dacht ik dat alles onder controle was, maar ik had buiten de afvoer van het waswater gerekend. Blijkbaar is het de bedoeling dat dat gewoon in een goot en putje van ons balkon loopt, maar bij mij begon het te overstromen en kwam het water akelig dichtbij. Na de eerste wassing en centrifuge heb ik hem dan maar snel uitgezet, uit angst dat het een hele kledderboel zou worden.
Nadere inspectie wees uit dat mijn putje helemaal verstopt is (met o.a. een dood insect van 5 cm lang), en dat ik dat blijkbaar ook zelf moet opknappen. Gelukkig zijn mijn kleren toch schoon en hangen ze nu fijn aan de waslijn op mijn balkon. De sokken zijn helaas niet schoon geworden.
Maar aan de andere kant, ik hoef me dit weekend alweer niet te vervelen...
PS: Die waterkoker? Gekocht in de Watahan voor 15 euro. :P
No comments:
Post a Comment