Typhoon?! Waar?!

Gisteravond zaten we met z'n vieren in Sam's kamer te eten (mmm, improvisatie-stoofpot!), toen we achtereenvolgens 2 keer gestoord werden. Eerst door onze Chinese huisgenoot Ri-Ken die telefoon had gehad, en ons kwam zeggen dat er de volgende dag geen les zou zijn vanwege de "gigantische typhoon" die onze kant op kwam, en dat we onder geen beding onze kamer uit mochten. 10 minuten later kwam mevrouw Okae van het Int. Center ons precies hetzelfde vertellen, gewapend met dit pamflet:

(foto geript van Sam)

Zegt genoeg, vonden wij ook, en dus zo gezegd, zo gedaan. We hebben nog op internet opgezocht wat er nu juist verwacht werd, en dat zag er serieus genoeg uit dat we het thuisfront maar even gebeld hebben. Wisten wij veel of het in het nieuws zou komen of niet. We zouden in ieder geval vandaag geen les hebben, dus dat was al mooi meegenomen.

Na alles van het balkon af- en de fietsen binnen gehaald te hebben, ben ik gaan slapen; niet wetend wat nu eigenlijk te verwachten. 's Nachts heeft het wel hard geregend, maar toen ik dat 's ochtends nog steeds dacht te horen en mijn gordijnen open deed, bleek het slechts de rivier te zijn. Die is weliswaar flink in omvang en snelheid gegroeid, maar niet echt te vergelijken met een wervelstorm, natuurlijk.

Nog een internet-inspectie heeft aangetoond dat hoewel de kuststreek en Tokyo zwaar weer hebben gehad, de storm naar het noorden is afgebogen en dus niet bij ons langs is geweest.

Sterker nog, we hebben de hele dag een stralend blauwe lucht en zon gehad. Zo veranderlijk kan het weer dus zijn.

Natuurlijk is het een opluchting dat er niks verwoest is enzo, maar aan de andere kant hebben Bregt en ik als Europeanen (de jongens hebben ervaring met tornado's) geen idee hoe zoiets er uitziet en voelt en is het best een beetje jammer dat we nog niets wijzer zijn geworden. Ik was tenminste toch wel nieuwsgierig!

Maar goed, een storm in een glas water dus. Maar ik mag niet klagen, want ik heb voor het eerst in 2,5 week weer eens een dag in mijn eigen gezelschap doorgebracht, en dat was toch wel even nodig. :) Nu zijn de batterijen weer opgeladen voor morgen, en kan ik er weer tegenaan!

Morgen hebben we nog les, en dan 3 dagen vrij (maandag is Nationale Sportdag), die waarschijnlijk gevuld gaan worden met dagtripjes, dus er zullen nadien weer wat foto's verschijnen, denk ik.

Voor de mensen die het nog niet gezien hebben, je kunt nu vanaf mijn blog doorklikken naar mijn foto-albums; ik ben niet van plan om iedere keer Facebook vol te spammen. ;)

Tot de volgende!