Afgelopen weekend uitgebreid de lay-out van mijn blog ge-restyled, en ik moet zeggen dat ik zeer tevreden ben met het resultaat: voor het verkrijgen van mooie foto's met beperkte copyright is Flickr mijn nieuwe beste vriend.
De laatste 3 weken zijn nu ingezet, en we werken hard aan alle opdrachten die we hebben. Meevaller is dat onze docenten van de tijdschriften-optie eindelijk inzien dat we - ten opzichte van de andere opties - onevenredig veel werk hebben. Eens te meer omdat we een week geleden plots met nog een opdracht opgezadeld zijn: een micro-magazine maken. Hetgeen inhoudt dat we in kleine groepjes een tijdschrift-concept uitdenken, 32 pagina's bladvulling uitplannen, en de voorpagina, inhoudspagina en 6 voorbeeldpagina's echt maken; kopij, redactie, design en al. Op zich een leuke opdracht, ware het niet dat die nog bovenop de rest kwam. Gelukkig hebben ze nu ingezien dat dat een beetje te gortig werd, en mogen we in de plaats de wekelijkse Inter.Cardiff artikeltjes vanaf nu laten vallen. Ook mogen we een uitgebreid feature-artikel dat we nog te doen hadden, incorporeren in het micro-magazine. Dat scheelt alweer in het verzamelen van kopij.
We hadden dit laatste knelpunt zelf via de klasverantwoordelijke naar voren gebracht, en kregen hiervoor zelfs een compliment dat we het zo volwassen aangepakt hadden! De docenten zijn hier echt nog de kwaadste niet, alleen soms een beetje enthousiast en geneigd onze capaciteiten qua werk te overschatten.
Als team voor het micro-magazine hebben we gewoon het groepje behouden dat we voor Inter.Cardiff hadden, wat voor mij heel gunstig is. We zijn met z'n 3en: Alex (Brits), Cassie (Chinees) en ik. Beide zijn echt goed (Cassie is een van de uitblinkers), en we hebben redelijk snel een idee voor een tijdschrift uit de grond gestampt gekregen. We doen een literatuur-magazine, maar op zo'n manier dat we klassieke literatuur met nieuwe mixen, en met het streven literatuur toegankelijk te maken voor iedereen. Verder gaat het niet alleen over boeken of lezen zelf, maar ook over de wereld eromheen en alles wat er mee te maken heeft. Voel ik me dus als een vis in het water bij, net als Alex die zijn bachelor in Engelse literatuur heeft gedaan. Cassie moesten we wat meer overtuigen, maar toen we genoeg ideeën voor artikels hadden geopperd ging ook zij overstag. Hoewel ik dat natuurlijk wijt aan mijn feilloze overredingskracht en tomeloze charme.
In ander nieuws, wil ik van deze gelegenheid even gebruik maken om te vieren dat er al ruim een week 's nachts geen brandalarm meer is afgegaan (afkloppen!). Dat is de afgelopen weken namelijk steeds hetzelfde liedje geweest; altijd op de momenten dat het je het minst uitkomt, en soms zelfs twee keer per nacht.
De brandoefeningen zelf waren na de eerste paar weken al voorbij, daarna ging het gewoon om een stel nozems dat midden in de nacht zin kreeg in spek met eieren en daarbij te veel rookontwikkeling veroorzaakten. Helaas zijn die vermaledijde dingen zó gevoelig afgesteld dat stoom van een waterkoker die te dichtbij staat ze al doet afgaan. Hetgeen dus resulteert in de verplichte evacuatie van alle 150 bewoners naar het pleintje via een smal trappenhuis, wat betekent dat zielepoten zoals ik die op de 4de verdieping wonen, net pas beneden zijn als het sein 'vals alarm' wordt gegeven en we dus rechtsomkeert kunnen maken.
Je zou de verantwoordelijke halfdronken onbenullen om minder willen opknopen; dat pleintje is tegenwoordig behoorlijk koud! Om maar nog te zwijgen van het onvermogen om daarna weer in slaap te komen door de adrenaline-shock die nog nazindert. Probeer dan maar eens om 7u op te staan om nog even een artikeltje af te schrijven.
Verder is de periode van relatieve rust in onze flat jammergenoeg weer voorbij; de vakantievierders uit Dubai en Pakistan zijn weer teruggekeerd naar ons nederige stulpje, en de stilzwijgende ergernissen laten zich dan ook weer flink voelen. Als tegenaanval heb ik het advies opgevolgd van Canadese vriendin Ashley: de hele keuken met post-its volhangen met 'vriendelijke' tips voor een beter huishouden.
Niet dat ikzelf van nature zo'n kraakheldere schoonmaakneuroot ben, maar ik weet graag zeker dat ik niet zomaar ergens salmonella, legionella, of welke andere -ella dan ook van kan oplopen. Als ik het zelf vuilmaak weet ik hoe het komt, en als ik nu soms een pan uit de kast trek en kantel, loopt het ding gewoon over van de olie. Dus óf olie ingedaan en toen toch niet mee gekookt en teruggezet (gatver), óf men heeft echt totaal geen notie van afwassen. De rilling laat zich voelen.
U begrijpt dat ik mijn persoonlijke keukenspullen angstvallig apart houd, teneinde geen risico te lopen op voedselvergiftiging omdat deze of gene de combinatie afwasmiddel+sponsje niet begrepen heeft.
Ten laatste nog een leuker nieuwtje om de boel wat uit het slop te halen: Ons 1ste frisbee herenteam is afgelopen weekend kampioen geworden in de 2de divisie van de nationale universitaire competitie. Dat wordt komende woensdag uitgebreid gevierd in onze volgende social, voor mij nu al de opsteker van de week. Volgende week hebben we dan nog het kerstfeestje van de opleiding, en het kerstetentje van de frisbeeclub. Maar daarover later meer.
P.S.: eind van de week blijkbaar eindelijk sneeuw in de Alpen! Gelukkig maar; ik begon al bang te worden.
No comments:
Post a Comment