Meet & Greet

Na ruim een week van sociale inspanning heb ik me opnieuw (met Schoggi Mail!) achter mijn computer verschanst om jullie op de hoogte te stellen van mijn recente doen en laten.

Vrijdag (23/9) stond in het teken van de International Fair - oftewel infobeurs voor internationale studenten - en de internationale disco die die avond ingeleid werd door 2 uur initiatie in Welsh volksdansen. Met grofweg 80% Chinezen en Indiërs als deelnemers gaf dit redelijk hilarische taferelen en heb ik me, ondanks het chronisch gebrek aan mannen met gevoel voor ritme , heel goed geamuseerd. Algemeen genomen een leuke manier om in een ontspannen setting nieuwe mensen te leren kennen.

Zaterdag heb ik vooral geslapen, maar ben ik wel met 2 van mijn nieuwe huisgenoten naar de mega-supermarkt gegaan voor enige broodnodige zaken voor algemeen gebruik. In totaal deel ik mijn appartement met 4 anderen: een meisje uit Hong Kong, een Franstalige Brusselse, een jongen uit Dubai en een jongen uit India. Het cliché wordt trouwens bewaarheid: 3 van de 4 doen een MBA (Master's in Business Administration); alleen het Belgische meisje doet een Master in Culturele en Politieke Theorie. Wat dat precies inhoudt weet ik niet helemaal zeker, maar het lijkt een mengelmoes van politieke, sociologische, culturele en antropologische vakken te zijn.
Zondag heb ik nog een andere informerende lezing voor internationale studenten bijgewoond, samen met een jongen uit Chicago die ik vrijdag op de disco (nooit gedacht dat ik dat woord in deze eeuw nog zou gebruiken) heb leren kennen. Dit werd, vanwege het ongehoord mooie weer, gevolgd door een toertje door de stad en de baai met een open dubbeldekker. En dat dankzij de 5 Pond korting die we kregen - want waar zijn we anders student voor?

De week erna werd gedomineerd door nog een hele reeks andere (verplichte) kennismakingsmomenten, zowel voor de hele gemeenschap van Masterstudenten, als voor de studenten Journalistiek. Hierin kunnen als hoogtepunt de Quiz- en pizza-avond (onze ploeg werd 6de van de 25) en de kroegentocht genoemd worden, en als dieptepunt de verplichte test Engels die we donderdagochtend om 9u moesten afleggen. Je zou denken dat de IELTS test van 185 euro die ik in maart al had afgelegd voldoende zou zijn, maar vooruit. Ook redelijk ongemakkelijk en awkward was de openingsreceptie van JOMEC (School voor Journalistiek, Media en Cultuur), waar iedereen een beetje dom naar elkaar stond te grijnzen, de wijn na een half uur op was, en het eten gelukkig nog iets bood om je handen mee bezig te houden. Gelukkig mochten we met goed fatsoen na een kleine 2 uur de aftocht blazen, en konden we ons naar het beginpunt van voornoemde kroegentocht begeven in het Graduate Centre; een café en studieplek voorbehouden voor Masterstudenten.

Ook heb ik van deze afgelopen week gebruik gemaakt om de beurzen voor respectievelijk hobbyclubs en sportteams te bezoeken die in de grote zaal van de Students' Union (het grote gebouw van de studentenassociatie) gehouden werden. Ik heb me daar laten strikken voor zowel de Fotografieclub als de Frisbee-vereniging, dus aan buitenschoolse activiteiten dit jaar geen tekort. Intussen heb ik er ook al de eerste frisbee training op zitten, en ben voor het welslagen daarvan mijn oneindige dank verschuldigd aan broer(tje) Max.
Trainingen zijn 3 keer in de week, met soms een toernooitje, dus voor regelmatige lichaamsbeweging mag ik mezelf alvast een schouderklopje geven - zeker wanneer in aanmerking genomen wordt dat ik nergens een betaalbaar oud barrel van een fiets schijn te kunnen vinden, en dus alles te voet moet doen.

Op diezelfde sportbeurs werden tevens aan Amerikaanse student Chris en mezelf gratis rugby-kaartjes aangeboden, in ruil voor het invullen van een emailadres. De kaartjes betroffen de wedstrijd van afgelopen zaterdag tussen de Cardiff Blues, en Glasgow. Chris en ik togen dus op zaterdagavond met Finse kennis Laurie (een Rugbyveteraan) naar het stadion van Cardiff. Beide ploegen moesten op dat moment enkele belangrijke spelers missen vanwege de Wereldkampioenschappen in Nieuw-Zeeland en het stadion was daardoor nauwelijks gevuld, maar dat mocht de pret niet drukken. Integendeel zelfs; hierdoor konden we goede plaatsen bemachtigen en heb ik een aantal goede foto's kunnen maken, al zeg ik het zelf.
(Terloops moet ik opmerken dat de camera voor de rest nog niet veel te doen heeft gehad sinds ik hier ben en het mooie weer er dus jammerlijk aan voorbij is gegaan. Maar ik ben van plan in de nabije toekomst een paar plaatjes te schieten van de algemene omgeving, om jullie op zijn minst een indruk te geven van mijn nieuwe woonst.)
Deze foto's zullen dus vanaf (hopelijk) morgen op Facebook bewonderd kunnen worden. Tevens heeft Laurie zijn nut bewezen, en ken ik nu de rudimentaire beginselen van het rugby-spel volgens union-regels. Als ik tenminste niet afgeleid wordt door atletische lichamen in strakke broekjes, maar dat is een heel ander verhaal.

Dit brengt ons min of meer tot het heden, aangezien gisteren voorbij gegleden is in een speciale vorm van horizontale Zen-meditatie gekoppeld met muziek (oftewel chillen), ter voorbereiding op de eerste week van colleges. 
Tja. Iemand moet het doen.
Vandaag is ons van 10u tot 16u in een serie van presentaties uitgelegd wat de verschillende stromingen zijn binnen het belangrijkste vak, hetgeen vanaf volgende week 2 volledige redactiedagen per week omvat (maandag en vrijdag van 9u tot 17u). We kunnen kiezen tussen 4 stromingen, te weten Kranten, Tijdschriften, TV- en Radionieuws, en Documentaire - alle gekoppeld aan een deel online journalistiek. Hiernaast hebben we op dinsdag en donderdag nog een deel algemene vakken, maar dit is de belangrijkste keuze die we maken. Ikzelf heb totaal geen ervaring in het maken en monteren van filmpjes, en ben dus om te beginnen al meer geneigd tot het schrijvende gedeelte. Hierbinnen geniet bij mij op dit moment het Tijdschriften-pad de voorkeur, maar we wachten de concretere sessies van aanstaande vrijdag nog af voor een definitieve keuze tussen Tijdschriften en Kranten.
Morgen hebben we daarnaast dan eindelijk de eerste 'echte' les: een uitleg over wat, hoe en waarom van de analytical feature; een zeer belangrijk soort artikel dat een analyserende beschouwing geeft van een gebeurtenis en de context daarvan - wij moeten er dit jaar eentje schrijven voor een belangrijk percentage van ons eindcijfer voor het vak.

Ik moet toegeven dat ik, na alle info van vandaag over wat we op het einde van het jaar allemaal moeten kennen en kunnen, enigszins nerveus ben. De afgelopen 5 jaar heb ik doorgebracht in relatief dezelfde theoretisch-academische omgeving, en wist ik dat ik er - mits voldoende inspanning achter de boeken - wel zou komen. Dit jaar is veel meer praktijkgericht en leunt niet zo zwaar op boekenkennis; de enige achtergrond die ik heb. Het is vreemd om na zo'n lange tijd weer aan het begin van iets geheel nieuws te staan, en hoewel ik het in de aanloop hiernaartoe heel leuk vond begin ik nu toch een beetje kriebels in mijn maag te krijgen.
Gelukkig staat ons een hele resem aan voorzieningen en begeleiding ter beschikking als we door de bomen het bos niet meer kunnen zien, en houd ik me maar vast aan het feit dat ik als eerste meevaller toch al kan tellen dat ik geen taalachterstand heb - tegenover de vele Chinese studenten.

Ook biedt in de komende dagen het sociale leven uitkomst als de zinnen even verzet moeten worden; er staan tussen de bedrijven door een feestje van de frisbeeploeg, en carnavalsfeestje en een avondje met de fotografen op het programma, dus ik mag wederom niet klagen.
Daarover in een volgende aflevering dus meer, aangevuld met diepgaande, antropologisch verantwoorde beschouwingen aangaande het sociaal gedrag van de subcultuur die de Britse eerstejaarsstudent heet. U weet niet wat u ziet, dus blijf vooral kijken.