Haisai!

Dat betekent 'hallo' in het Okinawaans. Want dat is waar ik nu ben; op het eiland Okinawa. We zijn nu halverwege onze vakantie hier op de meest tropische plek binnen de Japanse eilandengroep, dus het werd tijd voor weer eens een berichtje.

Vorige week zaterdag heb ik zoals verteld pizza gebakken met Japanse kinderen. Dat was best grappig, maar soms was het nogal moeilijk om duidelijk te maken wat ze moesten doen (we mochten alleen Engels spreken), en om ze zelf aan de praat te krijgen. Het begon om 10u30 's ochtends, tot 17u, dus hoe leuk het ook was, om die tijd vond ik het welletjes worden en was ik blij toen hun moeders ze weer kwamen ophalen.
Meevaller was wel dat ik ook met alles mee mocht eten, en op het einde nog 5000 yen (ong. 40 euro) kreeg voor de gedane moeite. Ik heb wel eens harder moeten werken voor mijn geld!

Zondag was vooral druk met voorbereidingen voor de vakantie, want maandag vertrokken we al om 6u20 's ochtends met de bus naar Tokyo. Dat betekende dat we om half 6 vanaf ons appartement naar het station moesten lopen - de bussen gingen nog niet.
Nadat de bus om 10u aankwam in Tokyo, moesten we met een combinatie van trein en metro op het vliegveld Haneda zien te komen. Op het overstap-station konden we al inchecken, en vanaf daar zijn we met de Tokyo mono-rail naar de luchthaven gegaan. Was best grappig, zo hoog boven de stad uit.
Ons vliegtuig vertrok pas om 13u15, maar het was redelijk druk bij de douane, dus hebben we slechts kort iets gegeten alvorens ons naar de Gate te begeven. Toen we dan eindelijk in onze stoeltjes konden neerploffen was dat met een zucht van verlichting; we hadden alles gehaald zonder erg te moeten haasten, en hadden nu 3 uur voor de boeg waarin we nog even een uiltje konden knappen.

Vanaf de luchthaven van Naha (de hoofdstad van Okinawa) zijn we met de taxi naar onze jeugdherberg gegaan. Met z'n 3en was dat gelukkig niet zo duur. Net als onze kamer trouwens; we hebben een prive-kamer met badkamer (die groter is dan ik thuis heb) voor een heel schappelijke prijs. Met het hostel is niks mis, alleen de foto op internet van het strand dat op 1 minuut van ons verblijf gelegen is was nogal misleidend: daarop was niet te zien dat het strand slechts 50 m. breed is, en er op 20 m. in zee een grote uitstulping van de haven gebouwd is. Niks geen horizon, dus.

De eerste 2 dagen hebben we daarom ergens anders ons heil gezocht, namelijk in het bezoeken van een nabijgelegen replica van wat vroeger de residentie was van de koninklijke familie van de Ryukyu-archipel (die later geannexeerd werd door Japan). Het was best mooi, maar het is jammer dat je weet dat het slechts een replica is die 20 jaar geleden gebouwd is. Dat is hier met alle 'historische' gebouwen zo: op alle plakaatjes staat geheid iets in de trant van 'Helaas is het oorspronkelijke gebouw verloren gegaan in de veldslag om Okinawa in 1945, maar deze replica uit 199- is zeer trouw aan het origineel'.
Ach ja. Je kan het ze moeilijk kwalijk nemen.
Ook zijn we een kijkje gaan nemen in Okinawa World; een themapark gelegen op een uur buiten de stad. Er is een groot ondergronds grottenstelsel, met uitgang en ingang aan weerskanten van het park. Bovengronds hebben ze een pleintje waarrond allerlei ambachten worden gedemonstreerd, een brouwerij van de lokale sake, een glasblazerij, een slangenmuseum (met de lokale addersoort in het bijzonder) en een dans/trommel-demonstratie in traditionele Okinawaanse stijl. Al bij al best een bezoekje waard.

In de stad zelf is kokusai-doori (International Street) de place to be. Daar vind je alle souvenirwinkels, bars, restaurantjes en andere toeristelijkheden. Vooral die souvenirwinkels zijn wel leuk. Het meest verkochte souvenir in Japan zijn lokale delicatessen en koek/snoepjes, en gewoonlijk staat overal een tupperware-doosje bij met koekjes waarvan je mag proeven voordat je iets koopt. Wat wij in elke winkel natuurlijk veelvuldig doen. Uit puur praktische overwegingen weliswaar, want we zijn van plan om een omiyage (souvenir) mee te nemen voor onze maatjes van de Taiko-groep.

Gisteren, op onze 3de dag, was het weer een heel stuk minder goed. Het regende en waaide erg hard, dus hebben we de dag 'thuis' doorgebracht en zijn Bregt en ik 's avonds toen het weer droog was naar de bioscoop gegaan. We hadden een film gevonden in de originele versie met Japanse ondertiteling, dus dat was geen probleem. Ook zijn we aan de praat geraakt met de groep Japanse hippies die het hostel uitbaat en hun vrienden die hier te gast zijn, en met wat andere Europese bezoekers. We tellen een Ierse, een Duitser en een Spanjaard.
Vandaag waaide het nog wel, maar gelukkig geen regen meer. Jammergenoeg nog altijd niet echt strandweer, dus we hebben onze zoektocht maar even uitgesteld. Wel hebben een kort tripje geboekt naar een van de nabijgelegen eilandjes. Daar gaan we dan met de ferry heen, vervolgens met de boot walvissen spotten (die zijn nog in de buurt tot april), en daarna ook overnachten op het eiland. Zonsondergang en -opgang zouden daar verschrikkelijk mooi moeten zijn, net zoals de stranden. Met de vrije tijd die we hebben kunnen we daar ook nog langs het strand gaan snorkelen, of een scooter huren.
Nu hopen dat het weer maandag meezit, zodat alles ook daadwerkelijk doorgaat.
Daarnaast hebben we voor overmorgen een duik-dagtrip geboekt. Met de boot gaan we naar een ander eilandje in de buurt, en daar brengen we dan de hele dag door met eerst te leren scuba-duiken, en dan inderdaad de diepte in om allerlei zeebeesten te bekijken. Volgens het meisje van de winkel zullen er ook Nemo's te zien zijn (clownvissen, voor wie de film niet gezien heeft). Als we geluk hebben zien we ook nog een schildpad. Godzijdank zijn we studenten, dus krijgen we nog korting ook.
Alles bij elkaar betekent dat een heleboel voorpret!

Vanavond gaan we uit met de Duitse jongen en zijn vrienden (waarvan er 1 jarig is), dus kunnen we hier ook het nachtleven eens meemaken. Heb ik al meer dan een uur op deze computer gezeten, en er zijn er maar 2, dus is het tijd om iemand anders een kans te geven.
Ik schrijf binnenkort wel hoe het allemaal nog gegaan is, en of de weergoden ons wat beter gezind zijn geweest dan gisteren.